TÜRK VE TÜRKLÜK İÇİN (ALINTI YAZI)

Şarka bela olan aşk,safa olan muhabbetten bin kere çok değil midir? Bir ulu cınarsın ki kırılır,eğilmezsin;ölür inlemezsin..
Ey Türkoğlu... alnını yükselt,göğsünü ger,etrafına gururla bak... Türke göre adem oğlu dam gölgesinde doğar,gök altında ölürdü.Bir kimsenin değeri ilk,zoruyla,ikinci silahiyle olurdu...

Türkler babalarından,ninelerinden çok ulularını sayarlar,severlerdi... Altunordu'da kanun,yasak iki kelimeden ibaretti:
Sıra,Saygı...

Sen gürbüz ninenin gür ve temiz sütünü daha emerken azamet-i-nefs,sebat ve tahammül,itaat ve tahakküm gibi amir olmak için yaratılmıs bir cinsin faziletlerine malik olmussun...Bu sağlam vücut yalnız asker üniforması giymek...bu sert pençeler yalnız silah kullanmak,bu kalın ses yalnız siper olmak için yaratılmıstır...

Sen şarkın kınına giremiyen kılıcısın.Döğüle döğüle,tavlanır,vurula vurula kırılırsın..Yine her parçandan bir kıvılcım,her kıvılcımdan bir şimşek çıkar.İlahi bir kuvvetin,ebedi bir feyzin var,ey Türk!

Cihanın tarihi,vatanın uğrunda senin kadar uğrasan,kanını döken bir millet daha gösteremez.Senin kadar kimse vatanına sahip olmaya hak kazanamamıstır...Bu vatan ya senindir,ya kimsenin....

Dünyanın her tarafındaki taşsız mezarların,azametinin malikhaneleridir.Göğsünde tutuşan gönül,gönül değil,cephane oldu.bu uğurda parçalandıkca kinin ve feyzin coğaldı...

Arslan gibi ölmenin karşılığı insan gibi yaşamak oldugunu anla! İnsan gibi yaşamağa,efendi gibi yaşamağa, atalarının gibi yaşamağa azmet...

Gurur! O,her Türkün yaradılışındadır...Biz birbirimizi bundan tanırız...