VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN (ALINTI YAZI)

İLKOKUL yıllarımda arkadaşlarımla her sabah okul bahçesinde tekrarlamaktan büyük haz duyduğum Milli Eğitim eski Bakanı Dr. Reşit Galip'in yazdığı Öğrenci Andı'nın son sözleridir.
"Varlığım, Türk varlığına armağan olsun..."
Aynı sözleri dün Ankara büromuza ziyarete gelen gencecik bir 'Binbaşı'nın ağzından duyduğumda inanın tüylerim diken diken oldu.
“Varoluş sebebim”
Halen görevde olduğu için ismini yazmadığım vatan sevdalısı, yiğit binbaşının asker gözüyle bu sözler hakkında yaptığı açıklama ise gözlerimin dolmasına sebep oldu.
Diyor ki; "Bu benim varoluş sebebim; yani ben bu vatan için doğuştan şehidim..."
Ülkesi, bayrağı ve milleti için doğuştan şehit olmayı göze alacak dünyanın hangi ülkesinde, kaç babayiğit vardır bana söyleyebilir misiniz?
Siz! "Sözün bittiği yer" masalı anlatarak TSK'yı hedef gösteren masa başı kalemşörleri!
Ya farkında değilsiniz ya da umursamıyorsunuz.
Nişantaşı’ndan Gabar’a bakmak
BÖLGEDE görev yapan güvenlik güçlerimizin öncelik sıralarında bu vatanın, ailelerinden önce geldiğini biliyor musunuz?
Biliyor musunuz ki sırf bu yüzden mevzilerini terk edip ailelerinin yanına koşmuyorlar?
Bu vatan evlatlarının her sabah evden ayrılırken tabancasını evde bırakıp, "Bir şey olur, eve girmeye çalışırlarsa gerekeni yap. Ellerine sağ geçme, son iki mermiyi de kendinize ayırın" diyerek her defasında eşi ve çocukları ile helalleştiğini biliyor musunuz?
Peki sizlerin mayına basan aracın içinden, metrelerce uzağa fırlayan bir arkadaşınız oldu mu?
Ya da sizler, Yüksekova, Şırnak, Silopi gibi terör saldırılarına uğrayan sınır bölgemizde içinde eşinizin ve çocuğunuzun bulunduğu lojman duvarında hiç patlayan roketleri izlediniz mi?
Bu patlamalardan dolayı yıllardır psikolojik tedavi gören bir çocuğunuz oldu mu?
Ya da hiç böyle bir baba veya annenin yüz ifadesini gördünüz mü?
Her şeye rağmen bulunduğunuz görev yerini terk etmeden; "Acaba öldüler mi, yaralandılar mı?" diye sabaha kadar bulunduğunuz mevzide diğer arkadaşlarınızdan haber alamadan beklediniz mi?
"Ben milletim rahat uyusun diye buradayım; ama benim medyam bana ve aileme saldırıyor" diye düşündünüz mü hiç?
Her şeye rağmen "Önce vatan" diyerek görevinize devam ettiniz mi?
Bunları yapmadı ve yaşamadıysanız, uzman edasıyla masa başından ahkam kesmenizin emin olun hiçbir kıymeti harbiyesi yoktur.
Birileri Nişantaşı, Bağdat Caddesi ve Etiler'de şarabını yudumlayıp, hiç görmediği Gabar Dağı hakkında bir yerlerinden köşe yazısı uydurmaya kalkarken, eleştirdikleri askerden polise tüm kahramanlarımız vatanları için, üstüne el koyup yemin ettikleri bayrakları için şehit oluyorlar.
TSK karşıtları korosu!
EMİNİM birçoğunuzun başının üzerinde nasıl dalgalandığını bile bilmediği 'egemenlik örtüsü'nün bekası için can veriyorlar.
Peki ya siz TSK düşmanları?
Onlar bu şartlar altında görev yaparken, bu fedakârlıklara liyakat gösterebilmek için geçmişte ne yaptınız?
Şimdi ne yapıyorsunuz?
Sözde aydın'cık', sağduyucu, mozaikçi, üst ve alt kimlikçi olanlar ve hatta kimliksizler... Siz ne yaptığınızı biliyor musunuz?
Siz, "gözlerimi kaparım, vazifemi yaparım" felsefesinden yola çıkarak koro halinde "Vurun TSK'ya!" konseri veriyorsunuz.
Yapın efendiler; vazifenizi yapın, hem de gözünüz kapalı yapın. Çünkü gözünüzü açarsanız Türk Bayrağı'na sarılı tabutları, ağlayan ailelerini, yetim çocuklarını görürsünüz.
Sizlere göre ne var ki; bölen bölsün, satan satsın vatanı...
Ayırsınlar, Avşar'ı, Yörük'ü, Dadaş'ı, şehirleri, köyleri, mahalleleri ve hatta evleri... Varlığınız Türk varlığına armağan olmadıkça, dünya sizin umurunuzda mı?