Son Vatan Parçası Türk tarihini okuyarak, on sekizinci yüzyıldan, yirminci yüzyıla doğru yaklaştıkça, gönlümüzü büyük bir yas ve sızı kaplar. Ruhumu, teskin edilemez bir kızgınlık ve hareket ihtiyacı sarar.
Her gün, saldıran düşmanın önünde, gerileyen ordular… Her gün devrilen kale burçları, yere düşen bayraklar… Bırakılan ülkeler… Ve iki yüz yıldan beri durmadan devam eden göçler… Açlıktan, soğuktan, bakımsızlıktan perişan olup giden göçmenler… Her bozgundan sonra bir müddet yas ve onun uyandırdığı tesir ile bazı hareketler… Fakat çok geçmeden yine derin bir uyku ve vurdumduymazlık…
Devir dönmüş, nihayet yirminci yüzyıla giriliyor. Batıda müthiş bir hareket ve yarış var. Bizde yine durgunluk…
1911 Batı Trablus Savaşı… Roma elçimiz, Türk-İtalyan dostluğu hakkında hükümete güvenlik verici kapı gibi raporlar gönderiyor… İtalyanlar ise hummalı hummalı, hazırlıkta! Anlaşıldı anlaşıldı, koca devletle koca milletle beraber elçilerde uykuda. Batı Trablus derken, Oniki Ada da işgal edildi. Tam o sırada Balkan Savaşı koptu. Balkanlılar savaşa hazırlanırken bizimkiler orduyu terhis ettiler. Dedik ya… Devlet de elçiler de uykuda.
Balkan Savaşı denilen yüz karası, bütün Rumeliyi sildi, süpürdü. Neredeyse Avrupadan bütün bütün, ayağımız kesiliyor… Tekrar bir canlanma ve saldırış… Neyse, tarihi Türk şehri Edirne’yi tekrar kazandık. Hele şükür Avrupa’da milyon kilometre karelik ülkelerden sonra, elimizde avuç içi kadar da olsa, yine bir toprak parçası alıkoyabildik.
Bu felaketin yarattığı heyecan ve hareket neticesi, bir çalışma yapılırken, Birinci Dünya Savaş’ı da başladı.
Kahramanlıkla, şerefle, dört yıldan fazla bir dövüş… Öyle dövüş ki kahramanlık ve fedakarlıklara yoksulluk ve gerilik mezar oldu.
Öyle bir dövüş ki, zaferlere ve mucizelere bilgisizlik ve hıyanetler cellat oldu. Ve neticede koca bir devlet yıkıldı. Suriye, Filistin, Irak, gittiği gibi Anadolu da, parçalanmak tehdidi altına düştü. Nihayet müthiş bir şahlanış ve İstiklal Savaşı… İmanını kaybetmiş kimselerin akıllarına sığdıramadığı mucizelerden sonra, işte Büyük Zafer ve Kurtuluş. Bundan sonra da hür ve bağımsız Türkiye.
Kenar ve uçlarından Midilli, Sisam, Sakız, Oniki Ada, Kıbrıs, Hatay ve Kuzey Suriye, Musul, Azerbaycan ve Batum kesilmiş ve kırpılmış olarak bir Anadolu ile, Batı Trakya Doğu Rumeli ile kopmuş durumda avuç içi kadar Trakya’dan ibaret bir Vatan Parçası… Sınırların ötesinde de milyonlarca gözü yaşlı Türk. Kurtuluş yıllarından sonra, tekrar bir milli heyecan ve kalkınma hareketleri. Bir müddet sonra tekrar eski durgunluk, unutkanlık ve uyku…
Etrafta ve kapımızın önünde büyük tehlikeler ve belalar eşinip duruyor. İfritler ve canavarlar ıslık çalıp soluyor.
Davran ey Türk Oğlu!... Davran artık… Elde ne harcanacak Rumeli, ne Macar ülkeleri, ne Suriye ve Irak, ne Filistin ve Mısır, ne Trablus, ne Tunus ve Cezayir, ne de Kırım ve Kafkas kaldı. Elde kalan Son vatan parçasıdır!... Son vatan parçası…
Bir Bozkurt gibi davran. Gayrete gel… Çalışmaya koyul. Eski günler yeniden doğsun… Zafer ve Şan Bayrakları ufuklara doğru yeniden açılsın… Her şeyin üstünde Büyük Türkiye… Bizim Bahtiyar Türkiyemiz yükselsin!...
BAŞBUĞ ALPARSLAN TÜRKEŞ!!
Anasayfa 
Portal 
Galeri 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Mesaj Sayısı
Paz Şub. 22, 2009 11:36 am