KURDUN ÖLÜMÜ (ALINTI YAZI)

Asagida yer alan ve kurtlarla ilgili olan yazi, Fransiz sair Alfred de Vignynin Kurdun Ölümü adli yapitindan alinmistir. Alfred de Vigny, Türk degildir. Ama, okuyunca da anlayacaginiz gibi, Kurdun Ölümü adli hikayemsi siirinde sair, kurtlarin özgürlük ve aile yasami ugruna nasil kendilerini feda ettiklerini dramatik bir biçimde dile getirmektedir. Bu dramatik dile getiris de bizi, Türklerin niçin Bozkurdu kendilerine simge olarak seçtiklerini açiklayan yanitlara ulastirmaktadir. Eger ki düsünebilirsek...

KURDUN ÖLÜMÜ

Sair Vigny, dostlari olan soylularla birlikte daglarda kurt avina çikar. Vakit gecedir. Issiz bir Ay aydinligi vardir. Alevlenmis gibi yanan Ayin üzerinden bulutlar geçmektedir. Kara ormanlar ufuga dek dayanmakta, avcilar tüfekleri ile birlikte art arda yürümektedirler. Bir ara, avcilarin en deneyimlisi yerde taze pençe izleri görür. Bu izler, oradan az önce geçmis olan iki kurt ile iki yavrusunun izleridir. Avcilar biçaklarini hazirlarlar, tüfeklerinin pariltilarini saklarlar. O arada üç avci durur. Karsilarinda alev saçan gözleri ile bir kurt durmaktadir. Biraz ötede, kurdun yavrulari sessiz sessiz oynamaktadirlar. Kurdun disisi tehlike karsisinda dimdik durmaktadir.

Erkek kurt, bütün kaçis yollarinin kapali oldugunu anlar. Ön pençelerini kumlu topraga saplayarak çömelir ve avcilarin köpeklerinin en iri ve saldirgan olanina saldirir. Köpegin girtlagina dislerini geçirir ve birakmaz. Avcilar üst üste ates ederler, erkek kurdun gövdesini delik desik ederler, biçaklamadik yerini birakmazlar; ama kurt, köpegin girtlagindaki dislerini biraz olsun gevsetmez. Sonunda da köpegi gebertir.

Erkek kurt çömelmis, gövdesine sapli biçaklarla avcilara bakmaktadir. Avcilar ellerinde tüfeklerle çevresini sarmistir. Kurt, agzindan akan kanlari dili ile yalayarak avcilara son bir kez bakar. Sonunda gözlerini kapar ve ses çikarmadan son solugunu verir.

Disi kurt ile yavrular ise kaçip kurtulmuslardir.

Bu öyküde erkek kurt, yavrulari ve onlarin özgürlügü için kendini feda etmistir. Eger iki yavru olmasa idi, disi kurt da erkegi ile birlikte dögüsecekti. Ancak, onun bir görevi vardi: O iki yavruyu daglara kaçirmak, onlara açliga dayanmayi ve insanlarin yaninda bir lokma ekmek ve yatacak yere karsilik özgürlüklerini feda eden köpekler gibi olmamayi ögretmek...

Erkek kurt ölmeden önceki son bakislarinda belli ki avcilara sunu demek istemistir.

"Inlemek, aglamak, yalvarmak; bunlarin hepsi onur kiricidir. Alin yazinin seni sürükledigi yolda, uzun ve agir görevini yerine getir. Sonra da benim gibi ses çikarmaksizin aci çek ve öl. Ama basin dimdik, özgürce ve yigitçe !"

Önemli olan yenilmek değil baş eğmemektir!