d) El Sanatları
Demircilik ve madencilik başlıca meslekleri arasında bilinen bozkır Türk topluluğunda mükemmel kılıç, kalkan, kargı, mızrak, temren imal edilirdi. Türk kılıçlarının hayvan figürlü kabzaları, altun levhalarla kaplanır ve kıymetli taşlarla süslenirdi. kemer tokaları, kayış uçları, kav mahvazası, ok kutu (sadak) ları, zırhlar, tolgalar çok kere işlemeli altun ve gümüş ile bezenir, madeni tabaklar, maşrapalar, heykeller azıları birer san'at eseri değerinde olarak Türkler tarafından yapılırdı. Çin'den Tuna boyuna kadar bozkırlar serpilmiş binlerce mezardan bu eserler bol miktarda çıkarılmıştır. Ayrıca kazanlar, ibrikler, kovalar,içinde yüzlerce insanın barındığı otağlar, arabalar, at techizatı; eyer ve koşum takımları bozkır Türk topluluğunda ne kadar kalabalık bir zenaatkâr zümresinin bulunduğunu gösterir. Halıcıları, kilimcileri, çizmecileri, çorapçıları, börkçüleri, dokumacıları ve terzileri de bunlara ilave etmek lazımdır.
Bozkır Türk halkı arasında mahir marangozlar, tahta oymacılar da vardı. Asya Hunları masa, koltuk,dolap, karyola yapıyorlar ve perde kullanıyorlardı. Bu Hun ev eşyasından çoğu Çin'e de geçerek moda haline gelmişti. Eski Türkler, elbiseleri için ütü bile kullanmakta idiler.